30 Eylül 1977
Sevgili Belma,
Telgrafını bugün aldım. Bahsettiğin avukatı hepimizin tutması doğru olur mu bilmiyorum. Biliyorsun İstanbul’da iken bu adama vekalet vermekte tereddüt etmiştik. Diğer avukatlar ne oldu? Davayı mı almıyorlar, yoksa buraya gelmeye mi üşeniyorlar? Henüz kesin karar vermedim ama avukatlar arasında değişik birkaç tip olursa daha iyi olur düşüncesindeyim. Bu bakımdan sizlerden aksine bir cevap gelmezse bana gönderilen avukatı (Mustafa Kul) tutacağım. Bu konuda bana acele cevap yaz.
Herhalde telgraftan önce en az bir mektubumu aldın. Bu beşinci mektup. Bizler iyiyiz. Ben de fırsat bulmuşken dinleniyorum. Özellikle son iki yılın yorgunluğu çıkıyor. Fakat amma da yorulmuşum. Onun dışında özellikle kilo almam iyi oldu. Kendimi biraz topladım. Sağmalcılar’a geldiğimde 57-58 kilo idim. Şimdi herhalde 65’i geçtim (artık 60 kiloluk adam değilim senin deyiminle). 10 gündür kimseyi göremediğim halde hiç sıkılmadığıma göre demek sinirlerim de oldukça düzelmiş. Tahmin ettiğin gibi bu durumda herkesin sigara tüketimi arttı. Bizim İbo dışarıda 4-5 tane içermiş, burada paketi bitiriyor. Ben ise tersine; burada ancak 3-4 tane içiyorum (herkes de şaşıyor bu işe). Kendimi o kadar sakin ve rahat hissediyorum ki ben bile şaşıyorum bu işe.
Akrabalar nasıl, iyiler mi? Önceden de yazdığım gibi bir ara birisi gelebilirse iyi olur. Sizler de iyisiniz sanırım. Kendinize iyi bakın. Sen de kendini topla. Biliyorsun seninle akrabalarımız hakkında önceden çok şey konuşmuştuk. Onların hepsini hatırla. Her zaman olduğu gibi şimdi de çeşitli sorunları, yardıma ihtiyaçları olacaktır. Biraz yorulacaksın sözün kısası.
Bütün arkadaşlara ve kayınbiradere selamlar.
Seni hiç unutmuyorum.
Bana mektup yaz.
